براي تحصيل در دانشگاه مدت چهار سال است كه به تهران مي آيم. در اين مدت به اصرار خانوادة عمو خصوصاً پسر عمو در منزل آن ها به سر مي برم. رفتار و كردار پسر عموكه داراي تحصيلات عاليه است، محبت و علاقة خاص به من را نشان مي دهد. من نيز او را دوست دارم، ولي صحبت از ازدواج و اين مسائل نمي شود و او تمايلي به آن نشان نمي دهد. من 32 ساله ام و او 38 ساله است. تكليف من در اين بين چيست؟<br><br>

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:44072 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

براي تحصيل در دانشگاه مدت چهار سال است كه به تهران مي آيم. در اين مدت به اصرار خانوادة عمو خصوصاً پسر عمو در منزل آن ها به سر مي برم. رفتار و كردار پسر عموكه داراي تحصيلات عاليه است، محبت و علاقة خاص به من را نشان مي دهد. من نيز او را دوست دارم، ولي صحبت از ازدواج و اين مسائل نمي شود و او تمايلي به آن نشان نمي دهد. من 32 ساله ام و او 38 ساله است. تكليف من در اين بين چيست؟

خواهر محترم! در اين كه پسر عمو به شما علاقه مند است شكي نيست، زيرا رفتار و حركات او چنين چيزي را ثابت مي كند، اما مسئلة مهم نحوة ارتباط و كشدار بودن آن با فردي نامحرم است كه از جهت شرعي و اخلاقي زيبندة فرد مسلمان نيست. اسلام خلوت كردن زن و مرد نامحرم خصوصاً جوان را جايز نمي داند و احكام خاصي بر آن مترتب كرده است.

بيش از آن كه به چنين ارتباطي (هرچند به ظاهر بي اشكال) ادامه دهيد، از او بخواهيد اگر واقعاً سعادت شما را مي خواهد، به خواستگاريتان بيايد تا از دغدغه اي كه فكر و خاطرتان را مي آزارد، رها شويد، ولي اگر در پي بهانه گيري بوده و جواب درستي نمي دهد، به چنين ارتباطي پايان دهيد تا فكر و خيالتان راحت شود، زيرا اين گونه ارتباط ها عاقبت خوشي ندارد و سرانجام بدي در پي خواهد داشت.

شما و او اكنون دو جوان كم سنّ و سال و بي تجربه نيستيد، پس لازم است چنين موضوع مهمّي را به طور جدّي پي گيري كنيد. از او بپرسيد به چه دليل اصرار مي كند كه در خانة آن ها باشيد يا اگر شما به مسافرت مي رويد، او هم مي آيد. دليل اين كار چيست؟ اگر علاقه است، علاقه بين دو نامحرم معنا ندارد، يا لااقل در حدّ و اندازة اي قابل قبول است. گذشتن چهار سال وقت در بلاتكليفي كم نيست. در هر حال ارتباط با نامحرم حدّ و حدودي دارد. پسر عمو، پسر دايي، پسرخانه، پسر عمه و از اين قبيل با ديگر نامحرمان هيچ تفاوتي ندارد. اگر خانوادة عمو مذهبي هستند و به مسائل شرعي پاي بندند و چنين ارتباط هايي را بد مي دانند، پس چگونه در اين مدت به رفتار فرزندشان با شما اعتراض نكرده اند؟

با او به صراحت برخورد كنيد، زيرا اگر قصد ازدواج داريد بيش از اين فرصت را از دست ندهيد. اگر فهميديد قصد ازدواج ندارد، ناچار هستيد كه ضوابط شرعي را رعايت كرده جز در مواقع ضروري با او هم صحبت نشويد، زيرا حضور دو نامحرم در كنار هم توجيه شرعي و اخلاقي ندارد و گذشت زمان به سود شما نيست.